Cannabis hyperemesis syndroom (CHS): symptomen, oorzaken en meer

Wat is CHS?

Cannabinoïde hyperemesis syndroom (CHS) is een zeldzame, maar ernstige reactie op het regelmatig gebruik van cannabis. Het komt vooral voor bij mensen die regelmatig grote hoeveelheden over een langere periode consumeren. De belangrijkste symptomen zijn ernstig braken, ondraaglijke buikpijn en aanhoudende misselijkheid. Hoewel cannabis vaak als relatief onschuldig wordt beschouwd, kan het gebruik ervan in sommige gevallen leiden tot dit syndroom. Interessant is dat CHS vaak niet meteen wordt herkend, omdat de symptomen verward kunnen worden met andere gezondheidsproblemen. De enige bekende manier om de symptomen te verlichten is om onmiddellijk te stoppen met het gebruik van cannabis, waardoor de symptomen meestal snel afnemen.

De symptomen van CHS

De symptomen van CHS kunnen aanvoelen als een ernstige gastro-intestinale ziekte en treden vaak in episodes op. De meest voorkomende symptomen zijn onder andere

• Herhaaldelijk braken: constant braken is het meest opvallende symptoom en kan lang aanhouden.

• Hevige buikpijn: dit komt vaak voor in de bovenbuik en kan erg ongemakkelijk zijn.

• Aanhoudende misselijkheid: Zelfs na het braken blijft de misselijkheid aanhouden, wat de situatie nog moeilijker maakt voor de getroffenen.

• Cyclische patronen: De symptomen komen vaak in fasen voor, waarbij relatief symptoomvrije perioden en intense ziekteperioden elkaar afwisselen.

Een ander kenmerk van CHS is dat veel patiënten kortdurende verlichting ervaren van warme douches of baden. Dit effect, bekend als "watertherapie", is niet volledig verklaard, maar biedt op zijn minst tijdelijke verlichting voor veel patiënten.

De symptomen kunnen de kwaliteit van leven ernstig aantasten en daarom is het cruciaal om onmiddellijk te stoppen met cannabis om verbetering te bereiken. In het volgende hoofdstuk leggen we uit wat je moet doen tegen CHS.

Wat te doen tegen CHS?

De meest effectieve behandeling voor CHS is onmiddellijk stoppen met cannabisgebruik. Zodra het gebruik is gestopt, beginnen de symptomen meestal binnen enkele dagen tot weken te verdwijnen. Er is geen specifiek medicijn dat CHS direct geneest, maar de symptomen kunnen met verschillende maatregelen worden verlicht:

• Hydratatie: omdat ernstig braken en misselijkheid kunnen leiden tot uitdroging, is het belangrijk om veel te drinken. Elektrolytenoplossingen of intraveneuze vloeistoffen in een ziekenhuisomgeving zijn vaak nodig om vochtverlies aan te vullen.

• Symptomatische behandeling: Artsen kunnen medicijnen voorschrijven om de misselijkheid te verlichten en de cyclus van overgeven te doorbreken. In sommige gevallen kunnen ook pijnstillers worden gebruikt om buikkrampen te verlichten.

• Watertherapie: Zoals hierboven vermeld, melden veel lijders dat warme douches of baden het ongemak op korte termijn verlichten, hoewel dit geen oplossing voor de lange termijn is, kan het tijdelijke verlichting bieden.

Op de lange termijn is er geen andere "remedie" voor CHS bekend dan het stoppen met cannabis. Als de symptomen zijn afgenomen, moet cannabisgebruik koste wat kost worden vermeden om terugval te voorkomen. In sommige gevallen kan het nuttig zijn om de onderliggende psychologische of lichamelijke oorzaken van langdurig cannabisgebruik aan te pakken.

Hoe vaak komt CHS voor?

Cannabinoïdhyperemesis syndrome (CHS) is relatief zeldzaam, maar de exacte incidentie is moeilijk vast te stellen omdat veel gevallen niet goed worden gediagnosticeerd. Onderzoeken tonen aan dat CHS vooral voorkomt bij langdurige en regelmatige cannabisgebruikers die jarenlang grote hoeveelheden gebruiken. Geschat wordt dat ongeveer 2 tot 5% van de chronische cannabisgebruikers door dit syndroom kan worden getroffen.

Het probleem bij het schatten van de incidentie is dat de symptomen van CHS vaak worden verward met andere aandoeningen zoals maag-darmstoornissen of gastritis. Veel patiënten zoeken pas medische hulp als de symptomen al langere tijd aanwezig zijn, waardoor een juiste diagnose wordt uitgesteld. Bovendien wordt CHS pas relatief laat als een apart syndroom erkend, wat ook kan leiden tot een onderschatting van de incidentie.

Nu cannabis in veel landen steeds meer gelegaliseerd wordt, wordt CHS misschien vaker herkend omdat meer mensen zich bewust worden van de mogelijke gevolgen voor de gezondheid. Het is belangrijk dat artsen en gebruikers zich ervan bewust zijn dat chronisch cannabisgebruik in sommige gevallen kan leiden tot deze uiterst onaangename maar behandelbare aandoening.

Wat veroorzaakt CHS?

De precieze oorzaak van CHS is nog niet helemaal duidelijk, maar er is enig bewijs dat wijst op de interactie tussen cannabis en het endocannabinoïde systeem van het lichaam. Cannabis beïnvloedt dit systeem, dat verantwoordelijk is voor veel fysiologische processen zoals pijn, eetlust en spijsvertering. Langdurig gebruik lijkt dit systeem te verstoren, wat mogelijk het braken en andere symptomen van CHS veroorzaakt.

Een andere factor zou de ontwikkeling van tolerantie kunnen zijn. Bij chronische gebruikers past het lichaam zich steeds meer aan aan de effecten van THC (het psychoactieve bestanddeel van cannabis), waardoor steeds grotere hoeveelheden worden geconsumeerd om hetzelfde effect te bereiken. Deze aanpassing kan uiteindelijk leiden tot een negatieve reactie in het lichaam, waarbij het zenuwstelsel en het spijsverteringsstelsel overbelast raken, wat resulteert in de beschreven symptomen.

Er wordt ook gedacht dat genetische factoren een rol kunnen spelen. Niet elke consument ontwikkelt CHS, wat suggereert dat er bepaalde aanleg is die het risico zou kunnen verhogen. Deze factoren zijn echter nog niet volledig onderzocht.

De beste manier om het ontstaan van CHS te voorkomen is afzien van overmatig cannabisgebruik, vooral over een langere periode.

[Producten]]

Welke cannabinoïden dragen bij aan CHS?

Cannabinoïde hyperemesis syndroom (CHS) wordt voornamelijk in verband gebracht met de psychoactieve verbinding tetrahydrocannabinol. THC beïnvloedt het endocannabinoïde systeem van het lichaam en kan paradoxaal genoeg leiden tot symptomen zoals misselijkheid en braken bij langdurig gebruik in hoge doses.

Naast THC kunnen ook andere cannabinoïden een rol spelen:

• Delta-8-THC: een chemische variant van THC met vergelijkbare effecten. De eerste aanwijzingen suggereren dat delta-8-THC ook CHS kan uitlokken, maar onderzoek staat nog in de kinderschoenen.

• CBG (cannabigerol): een niet-psychoactieve cannabinoïde die dient als voorloper voor andere cannabinoïden. De betrokkenheid van CBG bij CHS is nog niet bewezen, maar wordt steeds meer onderzocht.

Er zijn op dit moment veel aanwijzingen dat vooral producten met een hoog THC-gehalte het risico op CHS verhogen - vooral bij regelmatig en intensief gebruik. Er zijn nog veel onbeantwoorde vragen, maar het onderzoek naar CHS en het verband met verschillende cannabinoïden raakt in een stroomversnelling.

Kan delta-8-THC CHS veroorzaken?

Delta-8-THC is een chemische variant van de bekendere delta-9-THC - de stof die klassiek wordt geassocieerd met de cannabis "high". Hoewel delta-8-THC wordt beschouwd als een mildere en "legale" variant, is het ook psychoactief en werkt het in op dezelfde receptoren in de hersenen en het spijsverteringsstelsel.

De laatste jaren duiken er steeds meer meldingen op waarin gebruikers van delta-8-THC klagen over symptomen die lijken op die van CHS: terugkerende misselijkheid, hevig braken en een sterk gevoel van onbehagen dat verlicht kan worden door warm te douchen. Hoewel er op dit moment geen uitgebreide studies zijn die specifiek gaan over delta-8-THC en CHS, is het redelijk om aan te nemen dat delta-8-THC ook CHS kan uitlokken, vooral bij regelmatig gebruik.

Kan CBG ook CHS veroorzaken?

CBG (cannabigerol) is een niet-psychoactieve cannabinoïde die wordt beschouwd als een voorloper van THC en CBD. Het wordt vaak gewaardeerd om zijn ontstekingsremmende werking - maar de vraag of CBG ook CHS kan uitlokken is nog niet duidelijk beantwoord.

Er is momenteel geen wetenschappelijk bewijs dat CBG direct verband houdt met CHS. De bekende gevallen hebben bijna uitsluitend betrekking op THC. Maar omdat CBG vaak samen met andere cannabinoïden wordt geconsumeerd, kan een invloed niet helemaal worden uitgesloten.

Wanneer werd CHS voor het eerst ontdekt?

Cannabinoid hyperemesis syndrome (CHS) werd voor het eerst beschreven in 2004 in een onderzoek door Dr. Michael A. Allen en zijn collega's, die een reeks patiënten documenteerden die plotseling in het ziekenhuis werden opgenomen met herhaaldelijk braken en ernstige buikpijn na jarenlang intensief cannabisgebruik. Op dat moment waren de symptomen bekend, maar het verband met cannabis werd nog niet onderkend.

Aanvankelijk werd CHS verward met andere gastro-intestinale aandoeningen, waardoor het vaak jaren duurde voordat de diagnose werd gesteld. Pas met toenemend onderzoek en meer gevallen werd duidelijk dat CHS een specifieke reactie is op chronisch cannabisgebruik. Het is vooral opmerkelijk dat de symptomen meestal volledig verdwijnen na het stoppen met cannabis - een indicatie dat de oorzaak echt in het gebruik ligt.

Samenvatting: Wat is CHS?

Cannabinoïdhyperemesis syndrome (CHS) is een zeldzame maar ernstige reactie op het regelmatig gebruik van cannabis, die vooral voorkomt bij langdurige gebruikers. De belangrijkste punten samengevat:

• Ernstige symptomen: CHS uit zich voornamelijk als herhaaldelijk braken, misselijkheid en hevige buikpijn.

• Cyclisch verloop: De symptomen treden op in fasen, vaak gepaard gaand met kortdurende verlichting door warme douches of baden.

• Oorzaak: De belangrijkste oorzaak van CHS lijkt THC te zijn, vooral bij langdurig, intensief gebruik.

• Behandeling: De meest effectieve manier om CHS te behandelen is onmiddellijk stoppen met cannabisgebruik. Zodra het gebruik is gestopt, verdwijnen de symptomen meestal.

• Onderzoek: Hoewel CHS voor het eerst werd beschreven in 2004, is het onderzoek nog gaande en zijn er nog veel vragen onbeantwoord.

Het is belangrijk om je bewust te zijn van de mogelijke risico's van cannabisgebruik, vooral als het over een lange periode en in grote hoeveelheden gebeurt. Iedereen die na gebruik symptomen zoals constant braken of buikpijn opmerkt, moet het gebruik onmiddellijk stoppen en medische hulp zoeken.